واقعا شد یکسال!!!!

امروز که اینستا رو باز کردم و هی پست سالگرد دیدم باورم نمیشد که یکسال گذشته 

پس چرا احساس می کنم این اتفاقات عجیب مال سالیان پیش هست... چه یکسال عجیب و سختی بود

کی فکرش رو می کرد توی این یکسال این همه آدم از دست بدیم و مرگ و تعدادش اینقدر برامون عادی بشه 

اعتمادمون رو به همه چی از دست بدیم و آمار و ارقام رو باور نکنیم 

کی باور می کرد دیدن والدین مون بشه جزو آرزوهامون 

اصلن قابل باور نبود که در عرض یکسال اینقدر فقیر بشیم و خیلی چیزها بره جزو لیست آرزوها و دست نیافتنی ها 

اگر یکسال پیش می گفتن قراره خودمون به خودمون شلیک کنیم اونم اشتباهی، قطعا می خندیدیم که جوک سال هست 

چه یکسالی بود 

برای من اتفاقات قبل از این یکسال انگار مال سالیان دور هست 

امید رو گم کردیم یا حداقل من دیگه امیدی ندارم که روی خوش این سرزمین رو ببینم

حتما جوون ترها هم ندارن که اینجور همه شون بفکر فرار هستن 

بخاطر نمیارم که اون موقع دانشجویی تمام بچه ها از اول ورود به دانشگاه فکر و ذکرشون مهاجرت و اپلای باشه، بودن بچه هایی که به رفتن فکر می کردن ولی تعدادشون زیاد نبود ولی الان حداقل توی دانشگاه سپهر تمام دانشجوها از همین ترم اول بفکر اپلای کردن هستن